Tradycyjne strugi tajwański

Wiedza od ekspertów

Na Tajwanie, tak jak i od XV wieku w Japonii, stosuje się równolegle zarówno oryginalne chińskie strugi z uchwytem poprzecznym, jak też importowane strugi japońskie. Dzieje się tak nie tylko dlatego, że Tajwan przez pół wieku był japońską prowincją. W tym czasie nastąpiło udoskonalenie oryginalnego chińskiego struga i - inaczej niż w Chinach - wyposaża się go z wysokogatunkowe ręcznie kute noże dwuwarstwowe z SUJ2.

Indeks

Produkty
Historia

Wiedza od ekspertów - Tradycyjne strugi tajwański

Typ struga, znany nam jako japoński „kanna”, został wynaleziony nie przez Japończyków, lecz przez Chińczyków. Przywieziony przez chińskich handlarzy, pojawił się w Japonii przypuszczalnie w tym samym czasie (około 1450 roku), co na Tajwanie. Pierwotny strug chiński był używany w pozycji stojącej. Nie ciągnęło się go, lecz pchało za pomocą poprzecznego uchwytu. Japończycy przez lata udoskonalili strug, przystosowując go do japońskiej metody pracy w pozycji siedzącej. W późniejszych latach Chińczycy przejęli od Japończyków technikę ciągnięcia struga bez uchwytu poprzecznego. Pierwotnie chiński strug jest dzisiaj formą mieszaną, dostosowaną do japońskiej techniki pracy, najczęściej bez uchwytu poprzecznego i z nowoczesnymi nożami HSS, które pojawiły się koło 1950 roku.

Mimo silnego wpływu japońskiego, który daje się zauważy także w kulturze współczesnego Tajwanu, podejściu do pracy i wielu innych aspektach, kraj ten ma własną bogatą tradycję. Na Tajwanie do dzisiaj żyje wiele rdzennych grup etnicznych, które mogą się pochwalić wielowiekową, bogatą kulturą, przede wszystkim w dziedzinie budowy łodzi (ze względu na wyspiarskie położenie) i rzeźbiarstwa. Miasto Sanyi już na przełomie XIX i XX wieku było znane daleko poza granicami Tajwanu ze wspaniałego rzeźbiarstwa w drewnie, w stylu azjatyckim. Do dzisiaj ogromną tradycję ma także budowa świątyń (podobnie jak w Japonii).